"கெமிஸ்ட்ரி என்பது எல்லோருடனும் சாத்தியமில்லை" -அழ‌கிய‌ பார்வதி.

"கவிதைகள் எப்பொழுதும் அழகு தான்
சில சமயம் கவிதாயினியைப் போல"

இந்த வரிகள் பார்வதிக்குப் பொருத்தமாக இருக்கும். பார்த்தவுடன் பிடித்துப் போகிற கனிவானத் தோற்றம், இனிதான குரல் வளம்.பேனா முனை என்பது படைப்பாளிகளுக்கு பெரும்பாலும் கவிதையிலிருந்து தான் தொடங்குகிறது போலும்.அந்த வகையில் "இப்படிக்கு நானும் நட்பும்" என்கிற கவிதைத் தொகுப்பபின் மூலம் தமிழுக்கு அறிமுகமாகியுள்ள அழகான கவிஞர் பார்வதி.

அழகைக் குறிப்பிட காரணம் இருக்கிறது. அடிப்படையில் பார்வதி ஒரு தியேட்டர் ஆர்டிஸ்ட். பத்திரிகையாளர் ஞானியின் பரிக்ஷா நாடகக் குழுவில் பயின்று தேர்ந்தவர். பல்வேறு குறும்படங்களில் நடித்திருக்கிற பார்வதிக்கு சினிமாவில் நடிப்பதிலும் ஆர்வம் இருக்கிறது. சும்மா கேஷுவலா ட்ரெஸ் மாற்றினாலே போதும், இன்னொரு ஆளாகத் தெரியக் கூடிய அம்சம் இயல்பிலேயே அவருக்கு அமைந்திருக்கிறது. "இப்படி கெட்அப் சேன்ஜ் ஆகிற விஷயம் பற்றி பல முறை ஃபிரண்ட்ஸ் என்னிடம் கேட்டதுண்டு" என ஆச்சர்யப்படுகிறார். அகில இந்திய வானொலியில் கலைஞர்களைப் பேட்டி கான்பது, குரும்படங்களுக்கு பின்னனிக் குரல் கொடுப்பது, பத்திரிகையில் ஃபிரீலான்சர் என்று பன்முகத் திறமையுடன் திகழ்கிறார் பார்வதி.

சின்ன வயதிலேயே எழுத்தின் மீது ஆர்வம் ஏற்பட்டதா? கவிஞர் ஆனது எப்படி நிகழ்ந்தது?

எழுத்தை தொழிலாகக் கொள்வதற்கான எந்தத் திட்டங்களும் பால்ய வயதில் என்னிடம் எழவில்லை. குடும்ப சூழல் காரணமாக ஆரம்பத்தில் ஒரு பாடகியாக வேண்டும் என்று ஆசைப்பட்டேன். அதே சமயம் கம்பீரமான உருவங்கள் மீது எப்போதும் எனக்கு ஈர்ப்பு உண்டு. அந்த வகையில் பாரதி, சுபாஷ் சந்திர போஸ், விவேகானந்தர் ஆகியோர் என்னை மிகவும் கவர்ந்தார்கள். பாரதியின் கவிதைகள் தான் எனக்குள் பொரியைக் கிளப்பியிருக்க வேண்டும் என நினைக்கிறேன். பாரதி அளவுக்கு பெருங்கோபம் என்னிடம் இல்லை என்றாலும், கொஞ்சமே சீரியஸான ஆள் நான். பொது இடங்களில் ஈவ் டீசிங் மாதிரியான கொடுமைகள் நடந்தால் பார்த்துக் கொண்டு சும்மா இருக்காமல் தட்டிக் கேட்பேன்.

பாரதியின் கவிதைகளைத் தொடர்ந்து அதே ஆர்வமுடன் மற்ற கவிதைகளையும் படிக்க ஆரம்பித்தேன். ஆங்கிலத்தில் எமிலி டிக்கன்சன், ராபர்ட் ஃபிராஸ்ட் ஆகியோர் என்னை மிகவும் பாதித்தவர்கள். ஆக்ஸ்போர்ட் புக் ஸ்டோர்.கம் என்கிற இனைய தளம் ஆங்கிலத்தில் ஒரு ஹைகூ கவிதைப் போட்டி நடத்தியது. அப்போதுதான் முதன் முதலாக ஒரு ஹைகூ எழுதி அனுப்பி வைத்தேன். தேர்வாகி விட்டது. அன்றிலிருந்து எழுத்து எனக்கு சாப்பாடு தூக்கம் போல ஆகிவிட்டது. தமிழைப் போலவே ஆங்கிலத்திலும் எழுத முடியும் என்பதை என் கூடுதல் பலமாகக் கருதுகிறேன். தற்போதைய தொகுப்பு நட்பு என்றாலும் அடுத்தடுத்த என் அனுபவங்களைப் பொறுத்து கவிதைத் தளம் விரிவடையும்.

உங்கள் கவிதைகளில் நட்புக்கும், காதலுக்கும் இடையில் ஊசலாடுவது போன்ற ஒரு தோற்றம் தெரிகிறதே. ஆண், பெண் நட்பில் இப்படியான சிக்கல் தவிற்க முடியாத ஒன்றாகக் கருதலாமா?

சமூகம் என்ன சிந்தனையில் கிடக்கிறதோ அதே நினைப்பில் கேள்வி கேட்கிறீர்கள். என்னுடயது நட்பு மட்டும்தான். நீங்களும் நானும் சாலையில் நின்று பேசிக் கொண்டிருந்தால் பலரும் பலவிதமாய் பார்க்கத் தான் செய்கிறார்கள். கெமிஸ்ட்ரி என்பது எல்லோருடனும் சாத்தியமில்லை. நம்மைக் காதலர்கள் என்று யார் நினைக்கிறார்களோ அவர்கள் மனம்தான் நாறிக் கிடக்கிறது. மஞ்சற் காமாலை வந்தவர்களுக்கு எல்லாமே மஞ்சளாகத்தான் தெரியும்.

சென்னையைப் பொறுத்த மட்டில் நம்மைப் போன்ற நன்பர்களுக்கு பிரச்னை இல்லை. அவரவர்களுக்கு ஆயிரம் வேலை. ஆனால் கிராமங்களில் இப்பிரச்னை பூதாகரமானதாக உள்ளது தெரியும். சகோதரி முறை உள்ளவர்களிடம்கூட வெளிப்படையாக பேசுவதில் சங்கடம் உள்ளது. இந்த அதரப் பழசான பொதுப்புத்தி மாற வேண்டுமானால் பழைய பஞ்சாங்கங்களை (சந்தேக புத்திக்காரர்கள்) புதுப்பிப்பதை விட்டுவிட்டு இளைய தலைமுறை நேர்மையாக இருக்க வேண்டியது அவசியம். ஏனென்றால் இவர்கள்தான் வருங்கால மூத்தத் தலைமுறையினர். அதற்கான முயற்சியாகவே எனது கவிதைத் தொகுப்பைக் கருதுகிறேன். ரத்த சம்பந்தமில்லாத ஆண், பெண்ணுக்கு இடையில் வெளிப்படையான உறவுமுறைகள் என்று சாத்தியமாகிறதோ அன்றைக்கு இந்த சமுதாயம் பிரச்சினைகளுக்கு அப்பாற்பட்டு வாழும்.

தற்போது பெண் கவிஞர்கள் சர்ச்சைகளில் அடிபடுவது வாடிக்கையாகி விட்டது. "அதெல்லாம் கவிதையே அல்ல. பார்வை தங்கள் மீது திரும்புவதற்கான முயற்சியின் விளைவு" என்ற விமர்சனம் சிலரால் முன் வைக்கப்படுகிறது. இத்தகையச் சூழலில் உங்களை எப்படி அடையாளப்படுத்திக் கொள்ள விரும்புகிறீர்கள்?

எந்த ஒரு முத்திரையும் என் மீது குத்தப்படுவதை நான் விரும்பவில்லை. கவிதை என்பது சர்ச்சைகளின் உலகமாக இருக்க வேண்டுமா என்ன? ஒவ்வொரு படைப்பாளிக்கும் ஒரு தனிப்பட்ட கருத்து இருக்கிறது. வெளிப்படுத்துவது அவர்களுடைய சுதந்திரம். அதே சமயம் விமர்சனங்களை தவிர்க்க முடியாது என்பதால் அதையும் ஏற்றுக் கொள்கிற மனோபாவமும் தேவைப்படுகிறது. எனக்கு என்ன தோன்றுகிறதோ அதைத்தான் எழுதுவேன். முதலில் எனக்கான விஷயங்கள். எதிர் காலம் என்னவென்பதை இப்போது யாராலும் தீர்மானிக்க முடியாது.

தியேட்டர் ஆர்ட்டிஸ்ட், குறும்படங்களில் நடிப்பு என்ற அனுபவங்கள் மூலம் சினிமா குறித்த உங்கள் பார்வை எப்படி இருக்கிறது. சினிமாவில் முழுநேர கதாநாயகியாக இருக்கப் போவதில்லை என்றாலும் இயக்குநர் கனவு இருக்குமே?

டெக்னிக்கலான பார்வையோடு சினிமாவைப் பார்த்தாலும் பொழுதுபோக்கையும் மறந்துவிடவில்லை. எனக்கு மொழியும் பிடித்திருக்கிறது, போக்கிரியும் பிடித்திருக்கிறது. பாடல்கள், நடனம், டப்பிங், ரீரெக்கார்டிங் என்று எல்லா விஷயங்களையும் கவனிக்கத் தவறுவதில்லை. பாடல் காட்சி ஓடிக் கொண்டிருக்கும் போது மெட்டுக்கு ஏற்ற மாதிரி டூப்ளிகேட் போட்டுப் பார்ப்பேன். பாய்ஸ் படத்தில் வரும் 'எனக்கொரு கேர்ள் ஃபிரண்ட் வேணுமடா' பாடலை 'எனக்கொரு பாய் ஃபிரண்ட் வேணுமடா' என்று முழுவதும் மாற்றி வைத்திருக்கிறேன். எனக்குள்ளும் ஒரு குட்டி டைரக்டர் ஓடிக்கொண்டிருக்கிறார். அவரால் குறும்படங்களைத்தான் இயக்க முடியும். ஆனால் சினிமாவுக்கு பாடல் எழுதுவதை இப்போதே சிறப்பாக செய்ய முடியும்.

'எழுத்து, நடிப்பு' என்று ஆகியிருக்காவிட்டால் என்னவாகியிருப்பீர்கள்? அழகான முக வடிவம், நல்ல குரல்வளம் இரண்டும் உள்ளதே. டி.வி. தொகுப்பாளினியாக முயற்சிக்கவில்லையா?

எனக்கு தமிழை பிழையின்றி சுத்தமாகப் பேசத் தெரியும். அங்கே தப்புத் தப்பாய் பேச வேண்டும் என்று எதிர் பார்க்கிறார்கள். அது என்னால் முடியாது. "ரேடியோ ஜாக்கி' ஆக வேண்டும் என்று ஆசைப்பட்டேன். பெயர் சொல்ல விரும்பவில்லை. ஒரு ரேடியோ நிறுவனத்தின் நேர்காணலுக்குச் சென்றிருந்தேன். தேர்வு செய்யும் குழுவில் நான்கைந்து பேர் அமர்ந்திருந்தார்கள். அவர்களுக்கு சுத்தமாக தமிழே தெரியாது. தமிழில் ஒலிபரப்பாக வேண்டிய ஒரு நிகழ்ச்சிக்கு தமிழே தெரியாத ஆசாமிகள்(நார்த் இண்டியன்ஸ்) உட்கார்ந்து கொண்டிருந்தார்கள். கேள்வி கேட்பதோடு இல்லாமல் தமிழர்களைக் குறித்த இளக்காரப் பார்வையும் அவர்களிடம் இருந்தது. என்னிடம் நிறைய தமிங்கிலீஷ் பேச வேண்டுமென எதிர்பார்த்தார்கள். எனக்குக் கோபம் பொத்துக் கொண்டு வந்தது. ரேடியோ ஜாக்கியாக பகுதி நேரம் வேலை பார்த்தாலே என்னால் மாதம் 40 ஆயிரம் ரூபாய் சம்பாதிக்க முடியும். என்னை மறைத்துவிட்டு வேறொரு ஆளாக நீடிக்க முடியாது எனக்கூறி கடுமையாக சண்டை போட்டுவிட்டு வந்தேன்.

ஒரு இன்ஸ்டன்ட் கவிதை சொல்லுங்கள்?

இன்ஸ்டன்ட் காபி வேணும்னா கேளுங்க. ஹபிபுல்லா ரோட்ல கிளாசிக் கார்னர்னு ஒரு டீக்கடை இருக்கு. அங்கதான் என் ஃபிரண்ட்ஸோட 'டீ' அடிக்கிறது வழக்கம். என்னமோ... ஒரு பாட்டுப் பாடுங்க, ஒரு டான்ஸ் ஆடுங்கன்னு கேட்பது போல் கேட்கறீங்க. இயந்திரம் மாதிரி எங்க வச்சாலும் என்னால் கவிதை எழுத முடியாது. கவிதை என்பது மனசு மாதிரி. ரொம்ப லெக்சர் கொடுக்கிறேனோ! கூல் டவுன்மா. உங்களுக்காக மனசு பற்றி ஒரு கவிதை.

"நீள்வட்டம் பழுப்பு மஞ்சள்
சருகுகள் சப்தம் செய்கின்றன
அவற்றின் உணர்வுகளும் உலர்ந்ததாலா?"